10
Als ze thuiskomt, treft ze haar zus Jacolien bij de schuur. Ze schelen
op de kop af tien minuten en lijken sprekend op elkaar. Jacolien doet
vmbo-bk.
Jessica kijkt haar zus onderzoekend aan. Ze heeft vandaag haar eerste
examen gehad.
‘
Hoe is het gegaan?’ vraagt ze belangstellend, terwijl ze haar fiets in
de schuur schuift.
‘
Wel goed, geloof ik,’ antwoordt Jacolien. ‘Bio was niet zo heel moei-
lijk. Morgen heb ik Engels. Daar zie ik veel meer tegenop.’
Moeder is in de keuken bezig en kijkt op als ze binnenkomen.
‘
Ha meiden. Hoe is het gegaan, Jacolien?’
Jacolien vertelt opnieuw over haar examen van deze middag. Moeder
schenkt ondertussen iets voor hen in.
‘
Het zal je vast wel lukken.’ Moeder knikt bemoedigend naar Jacolien.
‘
Je hebt al veel goede cijfers gehaald en die tellen toch ook mee voor
het examen.’
Jacolien haalt haar schouders op. ‘Toch weet je het nooit, mam.’
‘
Over twee weken is het voorbij,’ zegt moeder.
Jacolien trekt een grimas. ‘En dan is het wachten op de uitslag.’
Moeder heeft een dienblad gepakt en zet daar de volle glazen op.
‘
Geef het maar aan mij,’ zegt Jessica en ze neemt het dienblaadje van
moeder over.
Achter moeder en Jacolien loopt ze de kamer in. Ze worden begroet
door Rakker. Hij kwispelt met zijn staart en springt blaffend tegen
hen op.
‘
Rakkerrrr... laag...’
Jessica loopt snel naar de tafel en zet het blaadje met de glazen op tafel.
‘
Hebben we er nog iets lekkers bij?’ vraagt ze.
‘
Jij altijd met je lekkers,’ zegt moeder hoofdschuddend.
‘
Ik heb honger.’
‘
Trek zul je bedoelen. Kijk maar in het keukenkastje. Daar ligt nog
een pakje stroopwafels.’
Rakker laat zich met een diepe zucht boven op Jacoliens voeten vallen
